TO ΦΥΤΩΡΙΟ - Ξένια Πολίτη

Στόλισε Έαρ μου αυτό το κάτεργο
μύρια λουλούδια χώσε
έτσι όπως ξεκουμπίζονταν
στο  Έρ-γον οι γόν-οι του έρ-ωτος
από τους επίγειους Δεσμώτες,
πικράθηκε η άνοιξη στο στρώμα των ανθέων

Και
το φως
ήταν η αντανάκλαση πυρός
των ζωικών
φλεβικών μόχθων,
εκείνη που φούντωνε το φυτώριο.
Από εδώ κερνάς τον αρχοντικό σου δαίμονα
που πάντα στην εποχή του τρώει και πίνει.

Όχι. Δεν ήταν ήλιος.

...

Λογοτεχνικό Βιογραφικό

Γεννήθηκε, σπούδασε, εργάζεται στην Αθήνα. Mεταξύ άλλων, αποφοίτησε από το Εργαστήριο Υποκριτικής Τέχνης «Άροδο» του Άκη Δαβή και παρακολούθησε πολλά σεμινάρια υποκριτικής, φωνητικής, σκηνοθεσίας με τη Ρούλα Πατεράκη, την Άτζελα Μπρούσκου, τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, τον Νίκο Καραθάνο, τον Νίκο Κορνήλιο και πολλούς άλλους.
Ερμήνευσε τέσσερις ρόλους στο «Αχ μωρό μου αγαπημένο» σε κείμενο-σκηνοθεσία του Λεωνίδα Τσίπη, ενώ αργότερα ανέλαβε την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία θεατρικών του μονολόγων. Ακολούθησε το «Λεόντιος και Λένα» του Γκέοργκ Μπύχνερ  σε σκηνοθεσία της Αγγελικής Κουνενιδάκη.  Το 2008 συμμετείχε στην ταινία «Η μουσική των προσώπων» του Ν. Κορνήλιου. Παρακολούθησε επίσης, μαθήματα θεατρικής γραφής με τη Χρύσα Σπηλιώτη και τον Ανδρέα Φλουράκη.
Το 2010 με το “CLOTHING PROGECT’’ στο  Θέατρο «επί Κολωνώ», παρουσίαζεται ως συγγραφέας, με τη σκηνή «Στενός κορσές» από το  πρώτο της  θεατρικό έργο  «ΤΕΡΜΑ» σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και Πέπης Μοσχοβάκου ενώ, το 2014, επιλέγεται η σκηνή «Μπαλαρίνα στο ταψί» από το δεύτερο έργο της, «ΕΦΙΑΛΤΗΣ Η ΕΛΠΙΔΑ», σε σκηνοθεσία Πέπης  Μοσχοβάκου.
Τον Φεβρουάριο του 2018, εξεδόθησαν σε κοινή έκδοση από τις εκδόσεις «Βακχικόν», τα δύο πρώτα της θεατρικά έργα «Τέρμα»  κι «Εφιάλτης η ελπίδα»
Η Ξένια Πολίτη ενδιαφέρεται για τις Τέχνες και τα Γράμματα.
Έλκεται από τη Γραφή και τον Λόγο σε όλες τους  τις εκφάνσεις. Άρθρα, ποιήματα, διηγήματα και δοκίμιά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά, πολιτικά μπλογκς κ.τ.λ. ενώ διατηρεί τον δικό της ιστότοπο:Ξένια Πολίτη όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναρτά τις εργασίες της.
Συγγράφει κυρίως όμως θεατρικά έργα γιατί πιστεύει πως η Δραματουργία (δρᾶμα + ουργία) είναι ένας λόγος, όπου με λίγη Ποίηση, γίνεται Λόγος Πανουργικός.