Έρμαιο - Δημήτριος Καρπέτης

 

Επιπλέω στον πυρετό,

βλέπω τις υπερβολές της θλίψης

να λαξεύονται στο κορμί.

Οι εφιάλτες πετάχθηκαν στο χώμα,

η πολυπόθητη διαφυγή

απ'την αδράνεια άρχισε.

Τα σκιρτήματα επαναλαμβάνονται,

διαπερνούν τη σάρκα.

Στις γυμνές καρδιές

ψιθυρίζω ολόκληρη τη ζωή.

Οχυρώνω τις ουλές,

τις σκεπάζω με λουλούδια.

Η ανάσα των κρίνων

ξερνά τη σήψη.

Απόψε στέκομαι κρεμασμένος

πάνω στο σώμα σου.

Ταΐζω τους πόθους μου

με αγκαλιές ριψοκίνδυνες.

Ανυπεράσπιστος αφήνομαι έρμαιο

στη μεγαλοπρέπεια των πειρασμών.