Κατεψυγμένα κύτταρα πάγου
ξεπαγώνουν από τις κόρες των ματιών του
και οι νιφάδες των δίδυμων χειμώνων
πέφτοντας, λιώνουν ευθύς
αυλακώνοντας τα ωχρά μάγουλα
που πάνω τους ξεβράζονται
κοχύλια και αναθέματα
συμπαρασύροντας ορμητικά
το παρελθόν που τον οδήγησε
να τραγουδά τα κάλαντα Πελοποννήσου
παρέα με τους άλλους
στο καφενείο της φυλακής.
...
Από τη ποιητική συλλογή «Το στίγμα των βάλτων» - Ποιήματα της φυλακής, εκδ. ΑΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου