Ναρκωμένοι απ’ την απόσταση
δεν περίμεναν ποτέ
να βρουν την ουτοπία
σε ανατολικούς μεσημβρινούς
μακριά από τις πολιτισμένες μωρολογίες
που άφησαν πίσω τους.
Η σιωπηλή νύχτα
δημιουργεί τα δικά της οράματα:
αγγέλους που απαλείφουν τα ίχνη
με οικεία σκόνη,
φωνές νεκρών φίλων που συνομιλούν
με το ποτάμι και τα αστέρια,
σκιές που φυτρώνουν στην τέφρα
έρμαια μιας σιωπής βαριάς και ατίμητης
κι ένα περίσσευμα αφύπνισης
που φτερουγίζει πάνω
από τ' ακίνητο νερό.
Δραγούνη Βασιλική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου