Γραμμένα λόγια στην άμμο,
πριν χρόνια τα ξέπλυνε το κύμα.
Στον τελευταίο ανεμόμυλο χαμογελάς,
με τα μελτέμια.
Είσαι εδώ λίγο, πριν χαθεί κι ο τελευταίος θόρυβος,
Κι στάχτη κυλάει αντίστροφα τον χρόνο.
Μια σχεδία, που φτιάχτηκε για να βυθίζεται, είναι ο ήλιος,
ύστερα γραμμές στο χαρτί,
στίγματα από μελάνι, είσαι.
Κι πιο γλυκιά θάλασσα το δάκρυ,
κι πιο μεγάλη ηδονή ο θάνατος.
Μόνος ο φάρος, σαν την στιγμή, σωπαίνει.
...
Ιmage source: Barnaba Salvador
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου