Ο ΚΟΣΜΟΣ
Ο κόσμος σύννεφο.
Τρέμει στην τρυφεράδα
των ψυθίρων.
Η λευτεριά
οδυνηρός μας έρωτας.
Μέσ' από τις χούφτες
περνώντας το νερό
περιπαίζει τη δίψα.
Και το χέρι χάνεται .
Η χειραψία όνειρο
που δεν μαθεύτηκε
ο θάνατός μου
♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ
Η ψυχή μου αίμα
στους δρόμους,
που βογγάνε
στέρηση
κι ελπίδα
Η ψυχή μου,
στου ήλιου το φεγγοβόλημα,
κοντά στου ανείρου το θρόισμα,
στης ζωής το νόμο πλάθεται.
♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Ρηχά γραφεία και πόρνη αγορά.
Οι άνεργοι χωρίς προυπηρεσία.
Θρανία με γελασμένα σχήματα,
μάτια σε δρόμους γλιστερούς.
Οθόνη και βιτρίνα παγίδα και όλεθρος.
Ηχοχρώματα και αρώματα κατανάλωσης
βάζουν την ανάσα στον τροχό τους.
Το σύστημα παλαίμαχο, λικνίζοντας τους γοφούς
α ρ γ ο π ε θ α ί ν ε ι
♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου