Το πρωί διαβάζει στην μέρα το φως-
Σαν να θέλει υπερυψώσει
Μες του ουρανό την ευωχία των θρασεμένων φυτών.
Και τον ανάλαφρο χόρο της πεταλούδας που σαν έπεσε
Από τα χέρια αρχάιου θεού,σπουδάζει
Ανεμελιά και μια ζωή σαν άστρο!
Και που υπάρχεις συνιστά περιπέτεια...
Πως έρχεσαι να πεις ή και να κάνεις
Αυτά για τα oποία ετάχθης :
Είναι πικρό να ζεις.
Κι ευτυχώς που ονειρεύεσαι και απαλύνει
Ωραία ο βίος!
13-7-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου