Άλλοι τα λένε κύματα,
μα κάτω απ’ το λειψό φεγγάρι
σκιές αλωνίζουν τη θάλασσα.
Χτυπιούνται, αγκαλιάζονται,
γίνονται πόλεμος, έρωτας
και πυρετός της νύχτας.
γίνονται πόλεμος, έρωτας
και πυρετός της νύχτας.
Ξεντύνονται σκίζοντας τα ρούχα τους,
αρπάζονται με βία
κι ανταριάζουν.
αρπάζονται με βία
κι ανταριάζουν.
Στριφογυρίζουν ως την αμμουδιά
κι εκεί ησυχάζουν,
γίνονται βότσαλα.
κι εκεί ησυχάζουν,
γίνονται βότσαλα.
Δεν είναι κύματα·
κι οι γλάροι έτσι τα ξέρουν,
ίσως κάτω απ’ τον ήλιο…
μα τη νύχτα τα πράγματα αλλάζουν.
ίσως κάτω απ’ τον ήλιο…
μα τη νύχτα τα πράγματα αλλάζουν.
04/2007
3 σχόλια:
Αγαπημένο ποίημα του Θοδωρή διάλεξες Λίζα, από τα ερωτικά που διαβάζοντάς το νιώθεις τα σώματα να ριγούν δίπλα στη θάλασσα.
Όμορφη νύχτα και στους δύο.
Άλλοι τα λένε κύματα,
μα κάτω απ’ το λειψό φεγγάρι
σκιές αλωνίζουν τη θάλασσα.
Χτυπιούνται, αγκαλιάζονται,
γίνονται πόλεμος, έρωτας
και πυρετός της νύχτας.....
Σοφία μου
καλό ξημέρωμα να έχουμε .
Love the wave picture!
Δημοσίευση σχολίου