Τυχαία όπως όλα τα ωραία
Τυχαία τα ωραία άλογα
Που με ροδοπάτησαν
Αγάπες τα ευγενικά ζώα
Στέκονται από πάνω μου
Και τα βράδια τους μάτια χλιμιντρίζουν
Ποτέ ποτέ
Υπακούω
Μη με οσμίζεσαι ψέμα
Κι αχ αχ
Αναδρομικά τα σπασμένα πλευρά των φιλιών
Κι οχ οχ ο πόνος
Να μ` έβρισκε ξανά
Κάτω απ` τις οπλές των παλαμών σου
Πού έκρυψες τα κλειδιά των ανέμων
Των βεγγαλικών τα εργοτάξια
Στη μεγάλη έξοδο των λέξεων
Δεν έχω άλλο από φωτιά
Να σου δίνω το σχήμα του κόσμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου