Κομμένα τα σκοινιά
Ο δρόμος στα δύο και στα τέσσερα
Δεν μπορείς να τον περάσεις
Τα σύννεφα κατάλυσαν στα σπίτια μας
Στο πεζοδρόμιο η υγρασία τής νύχτας
Οι ανώνυμοι ήρωες των ανώνυμων εξεγέρσεων
Οι προκηρύξεις
Που έπεφταν κάποτε σε δρόμους συνοικιακούς
Σε κεντρικές λεωφόρους
Τώρα είναι η ζέστα τού σπιτιού
Η απόσταση των αισθημάτων
Τα δίχως σύστημα ταχυδρομεία
Που έκοψαν το μήλο
Που έσκισαν την ψυχή σου
Στα τέσσερα και στα δέκα
Από τη συλλογή "Οι λέξεις" (1973)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου