Απομείναμε χωρίς ουρανό
να σκεπάζει το πέταγμα των πουλιών.
Μονάχα ένα αχνό πέπλο
σιγόβραζε πάνω από τα κουρασμένα βλέμματα μας
Οι ζεστές μέρες του Αυγούστου
χωρίς δροσοσταλίδες
να βρέχουν τα χείλια τους
ανέπνεαν τις λέξεις του έρωτα
που άφησες στο άδειο ποτήρι
από λευκό κρασί.
Τα ξεραμένα λουλούδια
σημάδι απρόσμενης αναχώρησης
μάτωναν το ανθοδοχείο
βάφοντας κόκκινα τα μάτια μας.
Μόνη ελπίδα λαμπερού γαλάζιου
τα γινωμένα σταφύλια
που περίμεναν ατρύγητα
να ξαναγεμίσουν τα βαρέλια
με μούστο από χάδι γλυκό κι ερωτικό.
...
Πηγή : Πνοή της Άνοιξης
2 σχόλια:
Σε θαυμάζω για τη συνέπεια στις ποιητικές σου διαδρομές.
Και σ' ευχαριστώ που με συμπεριέλαβες.
Kαλημέρα Ανδρέα
με τιμά η παρουσία σου εδώ,
σε ευχαριστώ πολύ!
Δημοσίευση σχολίου