1
Και να σε βλέπω θέλω
αύριο
μονάχα σε πολύχρωμη
οθόνη
Και να σ' ακούω
σε παλιό παραμύθι
Την πανοπλία σου
θα μου δείχνουν
οι αρχαιολόγοι
Η ιστορία θα 'ναι μόνη
πλάι σου
Και πορφυρένια η γη
μονάχα απ' τα λουλούδια
Αν πεθάνεις πόλεμε
θα γεννηθεί
ο άνθρωπος.
2
Ήπια τη δύναμη
απ' το περίγραμμά σου
Κηλίδες μου απ' τα δικά σου
είδωλα
πύρωσαν
το επώδυνο
μονοπάτι
Κι όσο ζυγώνεις
τόσο χάνεσαι
στ' αλώνια του αύριο.
Μα ναι!
Ο μπάλος στο πέλαγο
θα με ταξιδέψει
και το χαμένο
αραξοβόλι
θα θρέψει
την αέναη φλόγα.
3
Κι ο κόσμος σύννεφο.
Τρέμει στην τρυφεράδα
των ψιθύρων.
Η λευτεριά
ο πιο φρικτός μου
έρωτας.
Η άνοιξη αγέρας
και πέλαγο
Α! Η εικόνα
δε θα σκαλιστεί
ποτέ
Μεσ' απ' τις χούφτες
περνώντας το νερό
θα κοροϊδεύει
τη δίψα.
Ο καθρέφτης άναψε τώρα
ένα ήσυχο φως
Και το χέρι, χάνεται
Η χειραψία όνειρο
που δε μαθεύτηκε
ο θάνατός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου