"Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί". Ζίγκμουντ Φρόυντ

29/9/12

¨Όνειρο ήτανε: Ιωαννίδης Αλκίνοος



















Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο
κι απ' τ' όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο
ήτανε όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις
ανοίγω τα μάτια μου κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο
κι απ' τ' όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο
ήτανε όνειρο ήτανε





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Spectre - Project 'Poetry in Side" Interaction of Arts

PROJECT "SPECTRE" POETRY IN SIDE | INTERACTION OF ARTS

EXPERIMENTAL PROJECT - POETRY IN SID E | INTERACTION OF ARTS

POETRY IN SIDE | INTERACTION OF ARTS