το λαχουρί φουστάνι της άνοιξης
κείνο το Κυριακάτικο αύγασμα
Αναπάντεχα με απίθωσε η βάρκα
στην ακροποταμιά της πεθυμιάς
Καυτά φιλιά
Απαλά αγγίγματα
Βαθιοί αναστεναγμοί
Τα κορμιά μας μια αγκαλιά στον ρηχό πυθμένα
Δίπλα μας νούφαρα κρυφοκοιτούσαν
χαμογελούσαν
Πλάι μας το βουνό
στρωμένο με φύλλα διάφορα
Κόκκινα
Χρυσαφιά
Κίτρινα
Ρόδινα
Καφετιά
Σκανδαλιάρικα νεροπούλια δρόσιζαν τα φτερά τους
στον καταρράκτη
Μια μουσική πανδαισία από τα κρυσταλλένια νερά
συνόδευε τη σιγαλιά
με τον ήλιο να ξετρυπώνει μέσα από τις φυλλωσιές
Ξαναβλέποντας τον καταρράκτη
αναπολώ κείνες τις ανεπανάληπτες στιγμές
που γέμιζαν με ανταύγειες του έρωτα
την ψυχή μου
από τη ποιητική συλλογή του Πασχάλη Παπαβασιλείου
Τέλος Εποχής 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου