Στη θύμησή μου μέσα....- Αριστομένης Λαγουβάρδος

Στη θύμηση μου μέσα έχουνε μείνει,

των χειλιών σου το φλογάτο κοκκινάδι,

και τ’ αχνερό νεραϊδένιο υφάδι,

στη κόμη σου δεμένο με ρουμπίνι.

Και το δροσάτο πρόσωπο που πίνει,

απ΄ τα μάτια φώς,ως το μελίχροο βράδυ,

τη λάμψη ακινητεί και χύνει χάδι,

σαϊτα ανεμικιά σα φθάνει η οδύνη.

Και λάμπει τ’ αστήθι σου ως ρόδο,

σαλεύοντας τον παιχνιδιάρη λόγο,

που γύρωθε λυγά ωσάν φιλύρα.

Η κάφτρα πνοή,κι η κουδουνάτη λύρα

της αίσθησης,ως Πήγασος με πάει,

στις ομορφιάς τα Ηλύσια με τραβάει.

Αριστομένης Λαγουβάρδος

Από την ποίητική συλλογή:

‘’Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι”