Κάποιες φορές στις σιωπές
η ψυχή ταξιδεύει από τη χαρά στη μελαγχολία
από τη νοσταλγία στο όνειρο
στο απέραντο γαλάζιο πέλαγος
με φουσκωμένα πανιά από τις θύμησες
Η καρδιά τιμόνι στο άγνωστο
Οι χαρές στην πλώρη
Οι πίκρες σκορπισμένες στο κατάστρωμα
Την ώρα που τα σύννεφα πλαγιάζουν
στην κλίνη του ασημένιου φεγγαριού
λάμπουν τα αστέρια σαν έντονες λαχτάρες
πιο βουβές και από τους πόθους μου για σένα
Πασχάλης Παπαβασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου