Με κατοικείς φαίνεται, με κατοικείς τω τρόπω που κι εγώ αγαπάω-
Είμαι οίκος μοναξιάς αλλά μέσα μου
έχεις υπόσταση ερωτική,
Μιλάς παρομοιώσεις που ούτε και ξέρω,
Γράφεις την αισθαντική ιστορία μου.
Φαίνεσαι κι όμως δεν είσαι,
Υπάρχεις κι όμως τροφοδοτείς μια ουσιαστική απουσία,
Ζωντανεύεις τον πλουραλισμό των επιφωνημάτων.
Από την θύρα μου εισέρχεσαι στο πουθενά μου-
Ατέρμονα, παθιασμένα-
Νικάς και όλον με διαχειρίζεσαι τον ερωτοπαθή-
Κορίτσι των ανέμων του στήθους μου…
Image by juepaap
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου