Προσπάθησα να συγκεντρώσω
όλες τις λέξεις που έψαχνα και να τις φέρω
πίσω, τόσες πολλές ήταν,
που ήταν αδύνατο να μεταφερθούν
με όλα τα νοήματα και τις αποχρώσεις τους.
Προσπάθησα να τις ταιριάξω
για να σχηματίσουν αυτό που θα ήθελα να πω
και θα μπορούσα να το είχα κάνει
χίλιες φορές πιο εύκολα, αν τις άφηνα
αβίαστα ελεύθερες γύρω από σένα.
Κι όταν εγκατέλειψα κάθε προσπάθεια
εκστασιασμένες αναδύθηκαν
εξηγώντας τον εαυτό τους στη σειρά
με λόγια, γράμματα, επιστολές
-σκιές στο στόμα της γνώσης.
Κι όταν γαλήνεψαν, απρόσιτες κι εξαντλημένες
θαμπωμένες από την αύρα της άφεσης
με όλες τις φύσεις ν’ αγρυπνούν στα ινδάλματά τους
περιπλανήθηκαν σε τόπους πιο μακριά απ’ το μέλλον
φθάνοντας, ανεπαίσθητα, μια μοναξιά πιο πέρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου