Οι δρόμοι το ίδιο στενοί
μ’ ονόματα αλλαγμένα
βήματα ξένα τους περπατούν
κι οι πόρτες των σπιτιών
τρίζουν απορημένες
μες στις αυλές τα γιασεμιά
είναι πάντα μαραμένα
χωρίς αγγίγματα των χεριών
που κάποτε τα τραγουδούσαν.
Ανδρέας Καρακόκκινος, "Λεμονανθοί στο πέλαγο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου