Χορεύεις στο μυαλό μου έκπαγλη και θησαυρισμένη
Μες το φως του ήλιου, μάντισσα
Του καημού που σου έχω..
Συνωμοτείς με την σιωπή- δένεις κόμπο την λύπη μου.
Και τανύζεις το τόξο όσο η μοίρα το θέλει..
Και το χόρεψες μπροστά μου να το πάρουν χαμπάρι οι πάντες..
Και ποιος σου είπε πώς δεν θα τολμήσω να καταστραφώ
Στων χειλιών σου το άπονο καμίνι;..
...
Στρατής Παρέλης




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου