Ω, οι ελπίδες γεννήματα της φτωχολογιάς,
ανούσιο ευχολόγιο
που στεγνώνει το αίμα
και τον χρόνο αφήνει να
κάνει τη δουλειά,
παγώνοντας τα χρώματα
σ’ επεισόδια και διαδρομές
(όπως πάντα).
Στα δωμάτια των ξενοδοχείων
μακάρια κοιμούνται οι μικροαστοί.
Βολεύονται προσωρινά
κι αυτομάτως
ελπίδες καλλιεργούν,
λόγω ανόδου μετοχών και μερισμάτων.
Στα διαμερίσματα
η φτώχεια τελειώνει τα αισθήματα,
αλλά μένουν οι ελπίδες :
παίγνιο για σχοινοβάτες ( εξασφαλισμένους ).
Στα χωριατόσπιτα οι ερωμένες
δολοφονούν την αρετή,
γεμίζοντας τα στόματά τους
με οβολούς ,
εύκολη αντικατάσταση
της καλοσύνης .
Στα θέατρα οι γριές σταματούν ( ανήθικα )
τις παραστάσεις,
βρίζοντας τους ποιητές.
Στον ουρανό οι μηχανές διώχνουν
τ’ αστέρια.
Και στους δρόμους οι χωροφύλακες
και οι δικαστές
τη ζωή ελέγχουν,
για να νομίζουν οι ηττημένοι την τύχη
σαν θεά
και θεραπαινίδα της ,
την ελπίδα.
...
Xριστόφορος Τριάντης
...
Photo Art : "Tree" by Vimark
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου