Στο χάος του σύμπαντος
τα χνάρια σου
ακολουθώ
προσπαθώντας
να μην χάσω το δρόμο.
Ένα κλαδί
της πιο πρόσφατης
άνοιξης
κομμένο από χέρι
είναι το κλειδί
για το δρόμο.
Ανάμεσα στο φθαρτό
και το άφθαρτο
η ομορφιά σου
γίνεται αντιληπτή
μέσω της έμπνευσης.
Γύρη και άμμος
έγιναν ένα
στα μάτια μου.
Από κάθε κόκκο
της άμμου
ίσως κάποτε φυτρώσει
ένα λουλούδι.
Πνοή ζωής
για τις αισθήσεις.
Ανασαίνω
με ενθουσιασμό
βουλιάζοντας
στις επιθυμίες.
Ψάχνοντας
τις λέξεις
αγγίζω τη ζωή
και το θάνατο.
Ρίγη σιωπής
κραυγές
της ύπαρξης.
Σχήμα οξύμωρο.
Αγάπη Σπαθάρα
21/03/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου