Μυστικά Θαμμένα - Δημήτριος Καρπέτης

Τις στιγμές των δακρύων

οι αναπνοές μας

ακουμπούν την καρδιά.

Μυστικά θαμμένα

να καιροφυλαχτούν τις νύχτες,

να ξεγλυστρούν

από την παρακμή της ύλης.

Ένας λυγμός,χάδι να σφηνώνεται

καταμεσής του στήθους.

Μυστικά που θάφτηκαν

στα κελιά του χρόνου

να βρυχώνται απ' τα βάθη της ψυχής.

Όνειρα που έχουν επιστρέψει στο μηδέν

παραδομένα στον ίσκιο του φεγγαριού.

Μυστικά σκεπασμένα

με της ζωής τα ακατάληπτα,

ψάχνουν την αλμύρα των δακρύων,

λίγο οξυγόνο,

για ν'αναδυθούν απ'το βυθό

της ανυπαρξίας.