Υβριστές της Ζωής - Δημήτριος Καρπέτης

Οι εικόνες τρέχουν

μια σιωπή που σκοτώνει.

Πίνουν δάκρυα οι φτωχοί,

τρεμουλιάζει η ανάσα

βλέποντας το αίμα των παιδιών

να πνίγει την υποκρισία των αδιάφορων.

Ψυχές αγνοημένες από το άγγιγμα της ευτυχίας,

χλωμές και ανήμπορες

να σέρνονται απεγνωσμένες μέσα στα χαλάσματα

περιμένοντας το μαρτύριο της σάρκας τους.

Ένας ήλιος που κρύβεται

και αρνείται ν'ανατείλει

για να μη δει το αίμα των άγουρων ψυχών

να πλημμυρίζει τα ζαρωμένα μάτια του.

Μολύβι και σίδερο

που μπήγεται όλο και πιο βαθιά

στα κορμιά και στις ψυχές

τόσων παιδιών που δεν γεύτηκαν

χαρά και ευτυχία,

παρά μονάχα το αίμα και την κακουχία.

Κραυγές απελπισίας

που σκεπάζουν τον ματωμένο ουρανό τους

ίσως κάποτε ο ήχος τους

να θρυμματίσει το χλευασμό της ζωής

από τους 'άρχοντες' της σκοτεινής μας γης.

Αρνιέμαι πια να σέρνομαι

μέσα στα μισογκρεμισμένα

και γεμάτα λυγμούς όνειρα

που μας πρόσφεραν απλόχερα

οι Υβριστές μιας Ζωής

που δεν πρόλαβε ούτε καν ν'ανθίσει...