Χ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Φ.ΦΩΤΙΑΔΗΣ

Είναι πικρό πολύ
να κηδεύεις
ζωντανούς
τους ανθρώπους
που κάποτε αγάπησες….
Για ταφόπλακα μια κόλλα χαρτί
Και επίγραμμα δυο-τρεις αράδες
Κι αυτές με καρδιά μισή….
Χωρίς δάκρυα
κρίνοντας
τελικά
πως δε σου άξιζαν…
Με μια γουλιά κρασί
για το «καλή ψυχή»…
Με δίχως σταυρό
Παρά με Χ…
«Προσδοκώ ανάσταση νεκρών!»
ακούγεται σπαρακτική
μέσα μου μια φωνή…
Μα για τους ζωντανούς

ούτε λόγος…

 

...

Kωνσταντίνος Φ. Φωτιάδης