Οι κρεμάλες στήνονται,
οι ανάσες δημεύονται
κρέμονται σε δημόσια θέα.
Οι δυνάμεις της μοίρας αντιμάχονται.
Οσμίζομαι την παρουσία
μιας επερχόμενης καταστροφής.
Το αίμα χτυπά στο κρανίο,
το ψυχορράγημα είναι επώδυνο.
Ο στάσιμος αέρας
μεταφέρει τις οσμές σωμάτων νεκρών .
Στοχάζομαι τα ενθύμια.
Σφαλίζω τα μάτια,
ενέργεια υπεκφυγής η λιτάνευση των πόθων.
Ακολουθώ την αντίθετη κατεύθυνση,
μια μικρή παύση
και το χαμόγελο επιστρέφει.
Τα χρόνια ρέουν,
η αθωότητα είναι ακόμα ελκυστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου