Ήταν το γέλιο σου ... Λάκης Φουρουκλάς

Ήταν το γέλιο σου που μου ’λειψε τόσο
ή η φωνή σου
ή μήπως η φλόγα της ζωής που
διέκρινα να ανάβει και πάλι μέσα σου;
Η φωνή σου μου χάρισε χαρά
και με ταξίδεψε
στα παλιά μα όχι ξεχασμένα
στα λίγα που ζήσαμε
στο πολύ που αγαπήσαμε.
Μου θύμισε το παιχνίδι μας με τη φωτιά
που άναψε μόνο και μόνο
για να μας κάψει αλλά όχι για
να μας αφήσει στάχτη αλλά
για να μας δώσει μια νέα πνοή.
Είχαμε ζήσει έντονα το τώρα
κι η κάθε στιγμή ήταν μαγεία
και σαν η μαγεία τέλειωσε μάς
άφησε μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη
κι ένα μπουκέτο γλυκιές αναμνήσεις
στην καρδιά
… ακριβή μου Σοφία!