Μεσάνυχτα...
Μεσάνυχτα ακριβώς.
Είναι η ώρα που το σκοτάδι
γίνεται πιο πυκνό,
πιο βαρύ,
πιο ασήκωτο...
Είναι η ώρα που τα παράθυρα
κλείνουν και σφαλίζουν
οι πόρτες.
Είναι η ώρα που η νύχτα
απλώνει τα σκοτεινά της
δίχτυα
και γιορτάζει...
Γιορτάζει τη νίκη της.
Είναι η ώρα που σκοτεινιάζουν
οι σκέψεις...
ΟΧΙ.
Δεν θα με νικήσεις...
Δεν θα μου κλείσεις
τα μάτια.
Μπορώ να δω και πέρα
απ' το σκοτάδι σου.
Γιατί
τα μεσάνυχτα στον ουρανό
τρεμοπαίζουν
τα όνειρα.
Μέσα στη σιωπή
μιλούν οι αλήθειες
και λάμπουν
οι στιγμές.
Εισβάλλουν απ' τα κλειστά
παραθυρόφυλλα
και φωτίζουν τη νύχτα
προσμένοντας
ένα ακόμα
γλυκοχάραμα.
Αγάπη Σπαθάρα
31/07/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου