Λίγο Ουρανό... - Δημήτριος Καρπέτης

Το δάκρυ βαθαίνει,

    διαβρώνει τις ψυχές.

    Καταμεσής του πιο όμορφου τοπίου

    χάθηκαν οι ίσκιοι μας.

    'Εγειραν πάνω στην κατάπτωση.

    Η ψυχή μας σε πλήρη ανακωχή

    αγνοεί την καθαρότητα

    των αιθέρων.

    Δανείσου λίγες σταγόνες ζωής

    για να νικήσουμε την ερημιά μας.

    Καθώς κατεδαφίζονται τα όνειρα

    κρατώ τις εικόνες

    που αναδύονται

    απ'τα υγρά μου μάτια.

    Ακόμα λίγο ουρανό

    για να πιαστώ απ'τα χρώματα,

    να γαντζωθώ στα όνειρα

    καθώς θα ξεψυχάνε.

    Όνειρα που παραμένουν όμορφα

    ακόμα και στο θάνατο.