Εκεί που χάνομαι δεν υπάρχουν θύμισες
παρά στεγνά λαρύγγια μόνο
και στόματα αφιονισμενα.
Μα που θες να ρθεις εσύ βελούδινο αχείλι του εσπερινού;
Εκεί που σκεπάζουν οι φωνές τους
και που μιλώ
και δεν μ' ακούω
που περιμένουν οι σοφοί του κόσμου
πλανόδιοι οδοκαθαριστές
επιβιβασμενοι σε καρότσα
εταιρικού φορτηγού ιδιωτικής χρήσης
συλλέκτες πλαστικών σκουπιδιών
σε χορταριασμένες άκρες εθνικών οδών
και μια μπάλα χρόνια αφημένη
τρυπημένη
Τρυπημένα και τα χέρια σου danny από τότε που χάθηκαν οι ντρίπλες σου στην πρέζα
" Ένας είναι ο εχθρός.."
Ένας
Στα μισογεμάτα ποτήρια μας
Στα τελειωμένα τσιγάρα
Στης ατελείωτες βόλτες στην Τουρλίδα
Στις κεφαλάτες βουτιές στην αλατιέρα
Στ' απογεύματα κάτω από τα ευκάλυπτα...
Περίανδρος Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου