Να με θυμάσαι που και που
μου φτανει να σέρνω τα πόδια μου
μου φτανει να δινω παλμούς στην καρδιά μου
και θάρρος στο είναι μου το ξεχασμένο κι από μένα τον ίδιο
Να με θυμάσαι που και που
μου φτάνει να ορκίζομαι στα όνειρα
και να αντέχω στους πόνους
ν'απλώνω το χέρι μου το κουρασμένο
στους μοναχικούς ανθρώπους.
Να με θυμάσαι που και που
Τούτο είναι το πολύτιμο.
Σ' ευχαριστώ !
1 σχόλιο:
υπαρχει καποιος που να εχει καποιο απο τα βιβλια του νικου...τα ψαχνω αγωνιωδως απελπισμενα
Δημοσίευση σχολίου