Κόκκινο κυκλάμινο είσαι καρδιά μου
που θες να ζεις την κάθε στιγμή
με περίσσιο πάθος.
Να ακροβατείς στο κόκκινο
να φτάνεις στα άκρα.
Στα όρια των αισθήσεων του απόλυτου,
στα όρια του υπερβατικού,
ιχνηλατώντας την ουσία,
την πεμπτουσία της ζωής.
Της ζωής που περνάει γρήγορα
σαν κύμα βαρύτητας από μπροστά μας
που κυλάει και χάνεται σαν κυνηγημένη,
της ζωής που βιάζεται και δεν περιμένει.
Ένα κίτρινο τριαντάφυλλο
είσαι καρδιά μου,
ήσυχη και χαλαρή στον κόσμο σου,
ίσως και κάποιες φορές αδιάφορη για τα πολλά
και παράξενα που συμβαίνουν γύρω σου.
Κλεισμένη στον κόσμο τον δικό σου,
απρόσβλητη από την καθημερινότητα
ζώντας την γλυκιά σου ουτοπία.
Αφοσιωμένη στις Καλές Τέχνες.
Στων ονείρων σου,
την τόση ευδαιμονία.
Λευκό γιασεμί είσαι καρδιά μου,
χαμένη στην παιδική σου αθωότητα
στων ονείρων σου την αφαιρετικότητα.
Ρομαντική σ’ ένα κόσμο σκληρό
που καθόλου δεν σου πάει,
σ’ ένα κόσμο απάνθρωπο
που στον γκρεμό σε τραβάει.
Φώτης Τρυφωνόπουλος – Χαλκίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου